Pasje

Budowa Dream Teamów

Od ponad 20 lat oddaję się pasji tworzenia i doskonalenia zespołów zdolnych do zdobywania „biznesowych ośmiotysięczników”. „Dream Team” to nie jest moje odległe marzenie, lecz wdrożony wielokrotnie standard pracy, który dzięki nieustannemu doskonaleniu, pozwala dostarczać moim Klientom i Pracodawcom trwały wzrost efektywności pracowników, zespołów i całych organizacji.

Oczywiście posiadam wypracowane na przestrzeni lat i sprawdzone „w boju” rozwiązania, narzędzia i metody, ale najchętniej podejmuję się takich wyzwań, które wymagają wzniesienia się ponad standard i przygotowania programów treningowych „szytych na miarę”. Te musi poprzedzać gruntowna i niejednokrotnie czasochłonna analiza problemów i wyzwań zespołów i ich liderów, ale także moja satysfakcja z osiągniętych rezultatów rośnie wówczas wykładnikowo. A czyż obok ambitnego celu i szansy na rozwój może być dla zespołu coś bardziej inspirującego i angażującego, jak zmotywowany trener i praktyk-manager?

Najlepszym podsumowaniem mojej pracy motywacyjnej, coachingowej i trenerskiej są dla mnie zawsze opinie samych uczestników przygotowanych i zrealizowanych przeze mnie programów rozwojowych. Poniżej przykład ocen cyklu szkoleniowego dla managerów zbudowanego z 3 szkoleń oraz indywidualnych coachingów managerskich.

Nic tak bardzo nie motywuje mnie do dalszego działania, jak usatysfakcjonowani Klienci. Czas i energia poświęcone na zaprojektowanie ścieżki motywacyjnej przyszłych zwycięzców stają się dla mnie źródłem satysfakcji zawodowej oraz inspiracji do realizacji kolejnych projektów.

Tobie i Twojemu zespołowi też chętnie pomogę zbudować Motywację Zwycięzców.

Jeśli chcesz poznać wyniki, jakie potrafił osiągnąć w przeróżnych projektach, wdrożeniach, zmianach, badaniach jeden z moich niezapomnianych, najbardziej zmotywowanych zespołów w PKP, zapraszam do zapoznania się z RaportHR.pl



Muzyka

Źródłem mojej życiowej motywacji jest Muzyka, a jedną z piękniejszych artystycznych przygód było powołanie do życia podczas studiów w Hochschule fuer Musik – Franz Liszt Weimar Międzynarodowego Kwintetu DISTANGO oraz odbyte z nim trasy koncertowe i występy na prestiżowych scenach wielu krajów Europy.

Kwintet Distango powstał w 2000 roku. Zrodził się ze wspólnej fascynacji muzyką mistrza, ojca formy Tango Nuevo – Astora Piazzolli. Zauroczenie nią związało ze sobą młodych muzyków z pięciu krajów (Francja, Niemcy, Polska, Słowenia, Węgry), których życiowe i muzyczne drogi skrzyżowały się w Hochschule für Musik Franz Liszt w Weimarze. Distango ma na swym koncie wiele występów na terenie Niemiec, Słowenii, Francji
(m.in. w Théâtre des Feuillants w Dijon), Węgier, Austrii, Włoch, a także Polski. Jeden z ważniejszych koncertów odbył się w Sali Marmurowej I Programu Radia Węgierskiego w Budapeszcie. Był on transmitowany na żywo przez Radio Bartok i w globalnej sieci internet.

Nazwa zespołu przypomina francuskie słowo distangué – wyróżniający się, wyszukany, wyśmienity, zachwycający. „Dis” jako dysonans, nierówność, zachwianie równowagi w muzyce, które jednak prowadzi do nowej harmonii i uzasadnia jej istnienie, lecz także „Dis” jako dystans, odległość, napięcie i przyciąganie między tancerzami tango, między publicznością i artystą, między muzykami Distango, mieszkającymi w różnych miastach Europy.

Poprzedni
Następny

Na przełomie sierpnia i września 2001 roku zespół odbył miesięczne tournee po Słowenii występując z koncertami w ponad 10 miastach. Niezwykle gorące przyjęcie przez słoweńską publiczność zaowocowało zaproszeniami na kolejne edycje festiwali w roku 2002. Chcąc uczcić dziesięciolecie śmierci mistrza Astora Piazzolli drugie tournee po Słowenii ci młodzi muzycy rozpoczęli dnia 4 lipca 2002. Objęło ono 15 koncertów. Już tradycyjnie latem 2003 odbyło się III. Slowenija-Tournee. Siedemnaście koncertów, znakomite recenzje w prasie, spotkania z własną publicznością, występ w najpopularniejszym programie kulturalnym I. Programu Radia Słoweńskiego, występy telewizyjne, zaproszenia na kolejne koncerty – to najkrótsza charakterystyka tej trasy. Wśród ważniejszych doświadczeń słoweńskich wymienić należy także nagranie przez Distango ścieżki dźwiękowej do filmu pt. Tango – 5.

Trasy koncertowe w Polsce:

Na przełomie marca i kwietnia 2003 roku Distango odbyło pierwszą trasę koncertową po Polsce. Premiera miała miejsce w Teatrze Muzycznym Studio Buffo w Warszawie. Publiczność przyjęła muzyków niesłychaną owacją na stojąco. Oprócz koncertów w Warszawie i Poznaniu Distango wystąpiło także w 1. Programie TVP (26 marca 2003), zaś 2 Program TVP emitował teledysk zespołu nagrany latem 2002 w Słowenii. Trasę koncertową w Polsce poprzedziły wywiady i emisje nagrań Distango w 1. Programie Polskiego Radia, Radiu Jazz i w innych rozgłośniach.
Druga trasa koncertowa w Polsce objęła występy w Toruniu, Poznaniu i Warszawie m.in. w słynnym klubie jazzowym Tygmont. Głównym jej jednak celem było nagranie pełnometrażowego albumu dla wydawnictwa DUX Recording Producers. Nagranie zrealizowano w Studiu Polskiego Radia w Warszawie. Na polskim rynku płyta pojawiła się w październiku 2003 roku.

Dnia 4 stycznia 2004 roku Distango zaprezentowało SHOW (muzyka, słowo, taniec, światło, zapach) w Teatrze Nowym w Warszawie w reżyserii Witolda Moszyńskiego, które było jednocześnie promocją wydanego w Polsce albumu zespołu. Koncert rejestrował 2. Program TVP. Wzięli w nim także udział: aktorka Joanna Koroniewska, skrzypaczka Ewa Moszyńska, tancerze Agnieszka Herbich i Piotr Woźniak. Koncert ten został entuzjastycznie przyjęty przez publiczność i bardzo wysoko oceniony przez krytyków muzycznych.


„[…] Distango stało się już rewelacją w kilku krajach europejskich. Owacja po warszawskim występie nie pozwala wątpić, że może stać się sensacją światową.” Rakietowe tango, „Życie Warszawy” z dn. 9 stycznia 2004

„Wiosną tego roku Distango zagrało w Teatrze Muzycznym Studio Buffo w Warszawie. Zachwycona publiczność dając owację na stojąco, nie pozwoliła zejść muzykom ze sceny bez zagrania trzech bisów. Oprócz koncertów w Warszawie i Poznaniu Distango wystąpiło także w TVP i wielu rozgłośniach radiowych. Recenzenci podkreślają, że kwintet wyróżnia spośród innych zespołów sięgających do tego rodzaju muzyki dbałość o odtworzenie nastroju i niezapomnianego brzmienia Piazzolli.” Janusz Milanowski – „Gazeta Wyborcza” z dn. 20 sierpnia 2003

Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, maj 2004:

Interpretacje kwintetu Distango charakteryzuje szczególne, niezwykle precyzyjne wyczucie rytmu, tak ważne w tangu subtelnie stopniowane napięcie oraz uwypuklanie oryginalnych efektów brzmieniowych, ujawniające się też na krążku, którego nagranie zespół zrealizował
w sierpniu 2003 roku w Studiu Polskiego Radia w Warszawie.

Kwintet Distango powstał w 2000 roku. Zrodził się ze wspólnej fascynacji młodych muzyków z pięciu krajów muzyką Astora Piazzolli. Ich życiowe i muzyczne drogi skrzyżowały się w Hochschule für Musik Franz Liszt w Weimarze. Ze Słowenii pochodzi Marko Hatlak – akordeonista, z Węgier Bálint Perjési – skrzypek, z Chorwacji Mladen Bucić – gitarzysta, z Niemiec Henning Ruhe – pianista, a z Polski Witold Moszyński – kontrabasista.

Nagranie niniejszej płyty zespół zrealizował w sierpniu 2003 roku w Studiu Polskiego Radia w Warszawie. Na krążku znalazły się najsłynniejsze kompozycje Piazzolli, w tym otwierające płytę Prelude to the Cyclical Night, brawurowe, porywające Verano Porteño, a także piękna, melancholijna Milonga del Ángel. Interpretacje kwintetu Distango charakteryzuje szczególne, niezwykle precyzyjne wyczucie rytmu, tak ważne w tangu subtelnie stopniowane napięcie oraz uwypuklanie oryginalnych efektów brzmieniowych.

  • Astor Piazzolla. Astor Piazzolla: „Prelude to the Cyclical Night”, „Primavera Porteña”, „Biyuya”, „Soledad”, „Verano Porteño”, „Resurrección del Ángel”, „Contrabajisimo”, „Michelangelo 70”, „Milonga del Ángel”, „Concierto para Quinteto”. Distango: Marko Hatlak akordeon, Mladen Bucić gitara, Bálint Perjési skrzypce, Henning Ruhe fortepian, Witold Moszyński kontrabas. DUX 2003 – DUX 0436, DDD 67’45”.

Skład zespołu:

  • Marko Hatlak (Słowenia) – akordeon
  • Bálint Perjési (Węgry/Francja) – skrzypce
  • Mladen Bucić (Słowenia/Chorwacja) – gitara
  • Henning Ruhe (Niemcy) – fortepian
  • Witold Moszyński (Polska) – kontrabas

A jeśli się zastanawiasz – czy na Twoją motywację do działania i otaczającą Cię rzeczywistość masz wpływ, to odpowiem muzycznie:

Realizacja moich muzycznych pasji wiąże się nie tylko osobistą grą na kontrabasie i fortepianie, lecz także z poznawaniem innych muzyków, ich twórczości oraz na kibicowaniu im w odnoszeniu kolejnych sukcesów.

Zapraszam do wysłuchania wywiadu z polskim pianistą młodego pokolenia Aleksandrem Dębiczem – kompozytorem utworu „The Union”, skomponowanym z okazji 15. rocznicy wejścia Polski do Unii Europejskiej, która miała miejsce 1 maja 2019 roku. Artysta połączył w nim motyw Mazurka Dąbrowskiego oraz Ody do Radości Beethovena – hymnów Polski i Unii Europejskiej – tworząc w ten sposób muzyczną metaforę jedności, której tak bardzo potrzebujemy. 11 listopada Dębicz napisał w mediach społecznościowych:

Uważam, że Mazurek Dąbrowskiego, podobnie jak „Oda do radości” Beethovena,
ma ogromną moc jednoczącą. Z okazji rocznicy odzyskania niepodległości
życzę nam wszystkim, żeby ta moc była częściej dostrzegana i mądrzej wykorzystywana.

Utworem „The Union” Aleksander Dębicz w sposób niepowtarzalny próbuje ową moc wskrzesić.

Wywiad Witolda Moszyńskiego z Aleksandrem Dębiczem
– pianistą i kompozytorem utworu „The Union”.

Według badań Polacy cenią sobie przynależność do Unii Europejskiej. Doceniają benefity płynące z integracji – możliwość swobodnego poruszania się po Europie, hojne dotacje na rozmaite cele, programy wymiany kulturalnej i edukacyjnej. Są to jednak dobra, do których obywatele szybko się przyzwyczajają. Wciąż brakuje nam kulturalnego spoiwa, nośnej emocji, cementującej naszą przynależność do wspólnoty. Nie dotyczy to tylko Polski, ale większości krajów Unii. Aleksander Dębicz poniekąd ilustruje tę sytuację w swoim utworze. Słyszymy strzępy motywów Mazurka Dąbrowskiego i Ody do Radości, migoczące gdzieś w oddali w gęstej wirtuozowskiej fakturze. Jednocześnie w kilku miejscach oba motywy wybrzmiewają równolegle, tworząc zaskakująco zgodną harmonię. Połączenie tożsamości narodowej z europejskimi wartościami jest przecież możliwe!

Charakter utworu odzwierciedla wiarę artysty w prawdziwą integrację, zbudowaną nie tylko na ekonomicznej pragmatyce, ale i wspólnych wartościach i żywej emocji. Nie chcę buńczucznie deklarować, że „The Union” stanie się iskrą, rozpalającą europejskie emocje, ale chciałbym, żeby spowodował u słuchacza refleksję nad wspólnymi wartościami – powiedział Aleksander Dębicz.
„The Union” zostało nagrane w Filharmonii Narodowej przez wybitnych reżyserów dźwięku, laureatów Grammy
– Aleksandrę Nagórko i Andrzeja Sasina – z którymi Dębicz współpracował przy swoich wszystkich albumach („Cinematic Piano”, „Bach Stories”, „Invention”). Nagraniu utworu towarzyszyła rejestracja video według koncepcji artystycznej Adama Andrzejewskiego. Klip „The Union” został prawie w całości nakręcony w jednym ujęciu.

Posłuchaj utworu „The Union” na:

HR

Human Resources, czy szerzej Human Capital Management, jest bez wątpienia moją życiową pasją. Dlaczego? Gdyż HR jest niczym innym jak sztuką motywowania jednostek i całych zespołów do kreowania zmian, które tworzą Wartość.

Ponadto HR stawia na rozwój człowieka, a moim zawodowym mottem stały się słowa, które podczas studiów w Weimarze przeczytałem w gmachu słynnego Bauhaus Universität: „Gdybym zawsze robił tylko to, co już dziś potrafię, na zawsze pozostałbym tym, kim już dzisiaj jestem”. Potrzeba nieustannego rozwoju, jest źródłem mojej osobistej motywacji, a HR stwarza ku temu okazje codziennie.

Zespoły HR, które miałem i mam przyjemność tworzyć i którymi miałem też zaszczyt zarządzać, choć zawsze pozostają awangardzie zmian i poszukują innowacyjnych rozwiązań, oparte są na solidnych, dość tradycyjnych – rzec by można – fundamentach tj. na Wartościach, takich jak:

  • Godność człowieka
  • Wolność
  • Demokracja
  • Równość
  • Praworządność
  • Prawa człowieka
  • Tolerancja
  • Sprawiedliwość
  • Solidarność

Ekologia

Przeciwdziałanie zmianom klimatu, ochrona zasobów wody i zrównoważona gospodarka wodna, ochrona różnorodności biologicznej, lasów, siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, użytkowanie gruntów w sposób redukujący emisję gazów cieplarnianych, przeciwdziałanie zanieczyszczaniu powietrza, zanieczyszczenia hałasem, efektywne gospodarowanie zasobami, zrównoważona konsumpcja i produkcja, przeciwdziałanie zanieczyszczeniu substancjami chemicznymi oraz zrównoważone stosowanie pestycydów
– to tylko niektóre działania, którymi trzeba się zająć tu i teraz, których nie można odkładać na później!

Ich liczba może przytłaczać, dlatego powinniśmy łączyć nasze wysiłki i budować efektywną współpracę na rzecz naszego wspólnego dobra!

Musimy też jednoczyć wysiłki w egzekwowaniu od władz naszych krajów skutecznego działania w zakresie ochrony środowiska. Powinniśmy także inicjować akcje oddolne. W Polsce mamy bardzo dużo do zrobienia w tym zakresie, stąd każda pomoc i wszelkie pomysły, które możemy wspólnie zrealizować są dla mnie zawsze bardzo cenne.

Dołącz do naszej grupy – osób wrażliwych ekologicznie i podziel się Twoimi pomysłami inicjatyw

Polityka

Wierzę, że polityka nie musi być taka, jaką ją dzisiaj znamy. Nie musi w niej królować fałsz, zdrada i populizm. To, jaka ona jest, zależy od ludzi, którzy ją uprawiają – polityków i od ludzi, którzy na jej kształt się godzą – wyborców.

Od wielu lat jestem zaangażowany działalność społeczną, obywatelską, różne akcje i projekty ruchów demokratycznych, działalność organizacji pozarządowych, w budowanie społeczeństwa obywatelskiego, działania na rzecz edukacji europejskiej oraz kształtowania i umacniania polskiego i europejskiego patriotyzmu. Czy to już jest uprawianie polityki? Tak i nie. Dzisiejszy polityk (w wąskim rozumieniu tego słowa), dąży do władzy. Ja dążę do budowania świadomości obywateli, abyśmy mogli lepiej i efektywniej zadbać o nasze dobro wspólne, w tym zwłaszcza w wymiarze ekologicznym, ogólnospołecznym i międzynarodowym. W dobie globalizacji nie można myśleć „ciasnymi” kategoriami, chcąc działać skutecznie!

Choć na przestrzeni dziejów definicja polityki się zmieniała, chyba najbliższa mi jest ta zaproponowana przez Artystoklesa wskazująca, iż polityka to rodzaj sztuki rządzenia państwem, której celem jest dobro wspólne.

Kto jest źródłem moich zainteresowań i motywacji w dziedzinie polityki? W wymiarze politycznym moim niedoścignionym wzorem jest Ignacy Jan Paderewski, który swą muzyczną wrażliwość, romantyczną duszę i pragmatyzm działania, potrafił tak znakomicie wykorzystać dla sprawy polskiej, europejskiej i światowej. Wśród dzisiejszych polityków nie mam takich autorytetów, ale bacznie przyglądam się działalności Marszałka Senatu prof. Tomasza Grodzkiego, który już pokazał, że jest jednym z nielicznych polityków Rzeczypospolitej Polskiej, który zasługuje na miano męża stanu.